In de woestijn

Maandagavond zijn we in kibboets Dorot aangekomen. Al hebben de bewoners nu niet meer alles gemeenschappelijk, er wordt hier nog steeds landbouw bedreven. Deze kibboets verbouwt voornamelijk knoflook en er is ook een flink aantal melkkoeien.
Maandagavond aten we de seidermaaltijd. Seder betekent orde en de gerechten worden in een bepaalde volgorde gegeten. Op deze manier wordt de uittocht uit Egypte herdacht. Ik las trouwens op IsraelToday dat Egypte schadevergoeding wil voor de 10 plagen. Niet te geloven, toch?
Gisteren was een enerverende dag. We zijn naar de Dutch Farm geweest, daar wonen de reisleiders nu op het terrein van Tamar, Jairs zus en Uzzi. Deze mensen zijn 8 jaar geleden vanuit Tel Aviv naar de Negev getrokken om als pioniers het land te bewerken. Ik had al eens foto's gezien, maar toen ik er was vond ik het zo indrukwekkend! Je ziet de woestijn bloeien als een roos. Ze hebben met niets een prachtige oase opgebouwd met gras, bomen, bloemen en een olijfboomgaard. Ze hebben ook een paar eenvoudige vakantieverblijven. Deze plek ligt dicht bij Gaza. Sinds de Israëli's zich hebben teruggetrokken wordt het gebied bestookt met raketten. Ze hebben daar voor elke bom een boom geplant. Het staat vol met bomen. We zijn door het naburige stadje Sederot gereden en bij elk bushokje en onder elk huis en onder elke flat is een schuilkelder. Als het alarm afgaat hebben mensen 12 seconden om in de schuilkelder te komen. Er werd ons verteld dat er nu niet zoveel inslagen meer zijn in Sderot, "slechts" drie per week. 's Avonds hebben we de woordstudie afgesloten met moppen tappen. Heerlijk gelachen.

Twee Joodse jongetjes groeien samen op in Amerika. Een emigreert naar Israel en gaat dagelijks bidden bij de klaagmuur. Na jaren komt z'n oude vriend op bezoek. Hij vraagt hoe het hem vergaan is, al die jaren. Zegt de vrome Jood: 'Nou, eerlijk gezegd, ik heb soms het gevoel dat ik tegen een muur praat.'

Vandaag stond de Dode Zee op het programma. Nou ja, eigenlijk niet, het was een verrassing. Wie wilde heeft een uurtje gedobberd. In de bus heb ik met een reisgenote boektitels uitgewisseld. We hebben heel veel dezelfde boeken gelezen, maar we konden elkaar ook nog wat leuke tips geven. Na de Dode Zee gingen we naar Masada, de burcht van Herodes waar 1000 mensen drie jaar stand gehouden hebben tegen de Romeinen. Toen de Romeinen uiteindelijk de burcht bijna konden veroveren, hebben deze mensen het lot laten bepalen wie van hen de anderen moesten doden. Ze wilden niet levend in handen van de vijand vallen. Op deze plek worden ook de Israëlisch soldaten ingewijd of beëdigd of hoe je dat ook naar noemt bij soldaten. In de entree voor de burcht was een expositie. Prachtige schilderijen. Ik was zo onder de indruk dat ik het filmpje over Masada heb overgeslagen, ik wilde zo lang mogelijk bij de schilderijen blijven. Voor het drieluik 'Birth' heb ik wel een halfuur stilgestaan. Ik heb de kunstenaar opgezocht op internet en daar is een heleboel te vinden. Hoera! www.davidlouisart.com.

Morgenochtend gaan we naar Be'ersheva. Als we willen kunnen we daarna nog slapen in een van de slaapzaaltjes van de kibboets. De laatste maaltijd eten we op de Dutch Farm en om half twee in de nacht vertrekken we naar het vliegveld. We vliegen om 6:00 uur. Ik hoop dan vrijdagochtend om 10:00 uur weer voet op Nederlandse bodem te zetten.

Lehitraoth!
Elske