Am Israel chai, het volk Israel leeft!
Door: Elske
Blijf op de hoogte en volg Elske
11 April 2014 | Israel, Jeruzalem
Shalom,
Dit is alweer mijn laatste avond in Jeruzalem. Morgen vertrekken we naar Tiberias.
Dinsdagochtend waren we al om 9:00 uur bij de Jaffapoort. We gingen de muur op met Bart Repko (www.neverbesilent.org). Ik had gehoord dat het regelmatig gebeurt dat mensen zich door hem in de wiek geschoten voelen, dus ik zette me schrap. Dat bleek niet nodig. Hij wil christenen, voordat hij met ze de muur opgaat om de beloften voor Israel te lezen, laten weten hoe wij de afgelopen tweeduizend jaar met het Joodse volk zijn omgegaan. Hij doet dat op een indringende manier, maar ik denk dat het echt nodig is dat de kerk zich dit realiseert. Ik weet nog dat een jaar geleden op een studiebijeenkomst iemand aan ds. Strijker vroeg hoe hij over de moslimwereld dacht. Hij zei: "De Joden hebben meer geleden onder de christenen dan onder de moslims." Hoe moeilijk ook, dit moeten we onder ogen zien. Ik was van plan om als toeschouwer mee te lopen, maar op het eind heb ik nog Psalm 121 gelezen.
De middag was vrij invulbaar. Ik had me thuis al gerealiseerd dat ik niet alles zou kunnen zien wat ik graag wilde en ik heb Yad VaShem bovenaan m'n lijstje gezet. Niet omdat me dat nou zo'n gezellig uitje leek, maar omdat ik vind dat ik als Europese toerist daarheen moet als ik voor t eerst in Israel ben, om eerbied te tonen. Het hoort er helaas bij. In het vliegtuig had ik het hier al over met mijn buurvrouw en hoewel zij er al veel vaker geweest was zei ze:'Daar moet je niet alleen heen, ik ga met je mee.' Zo lief! Een echtpaar uit Drenthe, dat hier ook voor t eerst is ging ook mee. Hoewel ik de geschiedenis ken en de beelden vaker gezien heb, vond ik het een heftige ervaring. Ik vind ook dat het een prachtige herinneringsplek is geworden. Nadat je gezien hebt dat miljoenen mensen naamloos en eerloos verbrand of in een massagraf gegooid zijn, kom je in de "Hal van de namen", waar alle slachtoffers opgeschreven zijn. Daarna loop je naar buiten en heb je een prachtig uitzicht over Jeruzalem, de stad waar deze mensen van droomden. Bij het Kindermonument, waar de naam en leeftijd van elk vermoord kind genoemd worden, werd het ons allemaal teveel. Boukje moest bij de lichtjes die daar branden denken aan de sterrenhemel die Abraham zag. Terug in de tram zag ik jonge ouders met veel kinderen, jongetjes met keppeltjes en pijpenkrullen. Het volk leeft, de vernietiging was niet totaal. Ik kan me niet voorstellen hoe het is om Jood te zijn. De geschiedenis zit vol vervolging en ook vandaag is overal op de wereld nog antisemitisme.
's Avonds hebben we een prachtige voorstelling gezien in The Tower of King David. De geschiedenis van Jeruzalem werd levensgroot op de muren geprojecteerd met schitterende muziek erbij. Hoewel ik erg moe was, had ik nog geen zin om alleen te zijn. Terwijl de meesten terugliepen naar het hotel, heb ik met een paar anderen nog even een biertje gedronken in de Ben Jehudastreet. Niet in een koshere gelegenheid, want omdat Pesach er aan komt zijn daar geen producten meer te krijgen met gist er in.
Vandaag was ook grotendeels vrij invulbaar. Vanmorgen zijn we met een klein groepje door de ultraorthodoxe wijk gewandeld. Ik wilde het wel even zien, maar ik hoef er niet meer heen. Ik voelde me een gluurder, alsof ik aapjes ging kijken. Een meneer begon enorm te schreeuwen, ik dacht tegen ons en even later kwam een mevrouw op ons af om te zeggen dat Een reisgenote een te laag shirt aan had. Een andere reisgenote ging almaar foto's maken, terwijl we allemaal weten dat die mensen dat niet op prijs stellen. We hebben een ontzettend leuke groep, maar het is echt zo dat Nederlanders een brutaal volk zijn. Vanavond ook, we waren bij de Klaagmuur waar het begin van de sjabbat gevierd werd, gaan 3 reisgenotes op een stoel staan om over het scherm naar het mannengedeelte te kijken. Dan hoor ik er even niet bij.
Vanmiddag heb ik ook nog de Olijfberg beklommen en ik ben in Gethsemane geweest.
Vanmiddag was er veel politie in de stad. Vlak na het vrijdagmiddaggebed van de moslims begeven de Joden zich naar de Klaagmuur om de sjabbat vreugdevol te verwelkomen. Dat is spannend. Toen we vanavond over de Jaffastraat terugliepen naar het hotel, kwam er net een groep ultraorthodoxe mannen en jongens uit de synagoge. Ze zongen / schreeuwden van alles, riepen "Sjabbes! Sjabbes! Sjabbes!" tegen (Arabische) taxichauffeurs en tegen de politie, die notabene met o.a. een waterkanon daar klaarstond omdat zij provoceren. Verder was het vanavond stil. Bijna alle winkels en restaurants zijn dicht (behalve die van Arabieren natuurlijk) en er rijden geen bussen en trams.
Het is nu ook stil in het hotel. Laila tov!
Dit is alweer mijn laatste avond in Jeruzalem. Morgen vertrekken we naar Tiberias.
Dinsdagochtend waren we al om 9:00 uur bij de Jaffapoort. We gingen de muur op met Bart Repko (www.neverbesilent.org). Ik had gehoord dat het regelmatig gebeurt dat mensen zich door hem in de wiek geschoten voelen, dus ik zette me schrap. Dat bleek niet nodig. Hij wil christenen, voordat hij met ze de muur opgaat om de beloften voor Israel te lezen, laten weten hoe wij de afgelopen tweeduizend jaar met het Joodse volk zijn omgegaan. Hij doet dat op een indringende manier, maar ik denk dat het echt nodig is dat de kerk zich dit realiseert. Ik weet nog dat een jaar geleden op een studiebijeenkomst iemand aan ds. Strijker vroeg hoe hij over de moslimwereld dacht. Hij zei: "De Joden hebben meer geleden onder de christenen dan onder de moslims." Hoe moeilijk ook, dit moeten we onder ogen zien. Ik was van plan om als toeschouwer mee te lopen, maar op het eind heb ik nog Psalm 121 gelezen.
De middag was vrij invulbaar. Ik had me thuis al gerealiseerd dat ik niet alles zou kunnen zien wat ik graag wilde en ik heb Yad VaShem bovenaan m'n lijstje gezet. Niet omdat me dat nou zo'n gezellig uitje leek, maar omdat ik vind dat ik als Europese toerist daarheen moet als ik voor t eerst in Israel ben, om eerbied te tonen. Het hoort er helaas bij. In het vliegtuig had ik het hier al over met mijn buurvrouw en hoewel zij er al veel vaker geweest was zei ze:'Daar moet je niet alleen heen, ik ga met je mee.' Zo lief! Een echtpaar uit Drenthe, dat hier ook voor t eerst is ging ook mee. Hoewel ik de geschiedenis ken en de beelden vaker gezien heb, vond ik het een heftige ervaring. Ik vind ook dat het een prachtige herinneringsplek is geworden. Nadat je gezien hebt dat miljoenen mensen naamloos en eerloos verbrand of in een massagraf gegooid zijn, kom je in de "Hal van de namen", waar alle slachtoffers opgeschreven zijn. Daarna loop je naar buiten en heb je een prachtig uitzicht over Jeruzalem, de stad waar deze mensen van droomden. Bij het Kindermonument, waar de naam en leeftijd van elk vermoord kind genoemd worden, werd het ons allemaal teveel. Boukje moest bij de lichtjes die daar branden denken aan de sterrenhemel die Abraham zag. Terug in de tram zag ik jonge ouders met veel kinderen, jongetjes met keppeltjes en pijpenkrullen. Het volk leeft, de vernietiging was niet totaal. Ik kan me niet voorstellen hoe het is om Jood te zijn. De geschiedenis zit vol vervolging en ook vandaag is overal op de wereld nog antisemitisme.
's Avonds hebben we een prachtige voorstelling gezien in The Tower of King David. De geschiedenis van Jeruzalem werd levensgroot op de muren geprojecteerd met schitterende muziek erbij. Hoewel ik erg moe was, had ik nog geen zin om alleen te zijn. Terwijl de meesten terugliepen naar het hotel, heb ik met een paar anderen nog even een biertje gedronken in de Ben Jehudastreet. Niet in een koshere gelegenheid, want omdat Pesach er aan komt zijn daar geen producten meer te krijgen met gist er in.
Vandaag was ook grotendeels vrij invulbaar. Vanmorgen zijn we met een klein groepje door de ultraorthodoxe wijk gewandeld. Ik wilde het wel even zien, maar ik hoef er niet meer heen. Ik voelde me een gluurder, alsof ik aapjes ging kijken. Een meneer begon enorm te schreeuwen, ik dacht tegen ons en even later kwam een mevrouw op ons af om te zeggen dat Een reisgenote een te laag shirt aan had. Een andere reisgenote ging almaar foto's maken, terwijl we allemaal weten dat die mensen dat niet op prijs stellen. We hebben een ontzettend leuke groep, maar het is echt zo dat Nederlanders een brutaal volk zijn. Vanavond ook, we waren bij de Klaagmuur waar het begin van de sjabbat gevierd werd, gaan 3 reisgenotes op een stoel staan om over het scherm naar het mannengedeelte te kijken. Dan hoor ik er even niet bij.
Vanmiddag heb ik ook nog de Olijfberg beklommen en ik ben in Gethsemane geweest.
Vanmiddag was er veel politie in de stad. Vlak na het vrijdagmiddaggebed van de moslims begeven de Joden zich naar de Klaagmuur om de sjabbat vreugdevol te verwelkomen. Dat is spannend. Toen we vanavond over de Jaffastraat terugliepen naar het hotel, kwam er net een groep ultraorthodoxe mannen en jongens uit de synagoge. Ze zongen / schreeuwden van alles, riepen "Sjabbes! Sjabbes! Sjabbes!" tegen (Arabische) taxichauffeurs en tegen de politie, die notabene met o.a. een waterkanon daar klaarstond omdat zij provoceren. Verder was het vanavond stil. Bijna alle winkels en restaurants zijn dicht (behalve die van Arabieren natuurlijk) en er rijden geen bussen en trams.
Het is nu ook stil in het hotel. Laila tov!
-
12 April 2014 - 04:17
Annie:
tof om je belevenissen te lezen. Je schrijft heel levendig. Ik vind het erg leuk om je zo een beetje te kunnen volgen. Benieuwd naar de rest van je verhalen. Een goede reis naar huis! Liefs annie -
12 April 2014 - 10:18
Mama Van Hoffen:
Lieve Elske
Wat een indrukken heb je dan in zo'n paar dagen te verwerken Elske.
Bij het verslag van Yad Fashem schoten ook bij mij de tranen in de ogen, ik zag het weer helemaal zo vor me,en vooral die sterrenhemel, en het oplezen van die namen dan wordt je weer helemaal stil.
Gethsemane is ook een plek omi bij lijden en sterven stil te staan.
Maar nu dus naar Tiberias, krijg je ook een Petrusvis op het menu?
Hoe is het weer daar? Kun je na zoveel indrukken wel slapen?
Tot de volgende keer liefs mama, wees Gode bevolen. -
12 April 2014 - 14:39
Marjolein:
Ha Elske,
Wat jammer dat jullie al zo gauw weer verder reizen, goed dat je voor jezelf wel een lijstje hebt gemaakt wat je wilt zien, zal moeilijk zijn om te kiezen. Het herinneringscentrum lijkt me ontzettend interessant, heftig hoor... Fijne reis naar Tiberias, hoe ver is het en hoe reizen jullie? -
12 April 2014 - 19:14
Elske Van Hoffen:
Mama, het weer is prima, zo'n 22 graden. Ik slaap goed, maar ik kan pas laat gaan slapen. We zitten steeds in koshere hotels en omdat het nu Pesachvakantie is, logeren hier ook veel orthodoxe gezinnen. Die zijn vaak kinderrijk en kinderen spelen tot laat op de gang.
Marjolein, we hebben zo'n 2 uur in de bus gezeten, met tussenstop. We hebben Eem bus met chauffeur. -
12 April 2014 - 21:44
Mama Van Hoffen:
Hoi Elske,
Ik (Ineke) lees even mee via mama, die nu bij mij is. leuk om zo je belevenissen te volgen. Je mag mijn emailadres ook wel toevoegen, als dat nog kan.... Heel veel plezier daar. Anna en sara hebben hier heeerlijk geslapen. Groetjes ineke. -
13 April 2014 - 06:19
Elske Van Hoffen:
Hoi! Leuk dat je meeleest en wat fijn om te horen dat Anna en Sara lekker geslapen hebben! -
13 April 2014 - 08:52
Mama Van Hoffen:
Hallo lieve Elske, zondagmorgen, ik ben benieuwd waar jullie nu zijn, misschien wel op de berg van de zaligsprekingen! Hier schijnt volop de zon ik hoop bij jullie ook. Goede zondag, groetjes en liefs'mama v.H. -
13 April 2014 - 13:57
Susanne:
Hi Elske,
Christian vertelde me dat de joden, die hij kende tijdens zijn tijd in de kibbutz, ook erg brutaal zijn. En onbehoorlijk. Misschien verzacht dat de pijn van je gene...;)
Hoe vond je getsemane? Ik vraag ne af of dat een plek is die indruk maakt.
Yad Vashem klinkt erg indrukwekkend. Dapper en goed dat je erheen ging.
Wij vieren vandaag Palmzondag. Joachim heeft een haan op een stok geknutseld met de wijkkring. Klinkt Rooms, maar Harald, die het leidde, kon er een Bijbels verhaal bij vertellen.
Liefs!
Susanne
-
13 April 2014 - 21:49
Hj:
Hoi Elske,
Mooi om op deze manier je reis te volgen. We hebben vandaag een palmtak bij het paasproject gelegd, de intocht in Jerusalem.
Nog een fijne week gewenst.
Hj en Jacobine
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
